Veelvoorkomende methoden voor het ontkleuren van stoffen

1. Katoenen stoffen: De meest gebruikte ontsterkingsmethoden zijn onder meer enzymatische ontsterkingsmethoden, alkalische ontsterkingsmethoden, oxidatieve ontsterkingsmethoden en zure ontsterkingsmethoden.

2. Zelfklevende stof: Resizing is een belangrijke voorbehandeling voor zelfklevende stof. Zelfklevende stof is meestal bedekt met een zetmeelslurry, dus BF7658-amylase wordt vaak gebruikt voor ontsizing. Het ontsizingsproces is hetzelfde als bij katoen.

3. Tencel: Tencel zelf bevat geen onzuiverheden en tijdens het weefproces wordt een slurry, voornamelijk bestaande uit zetmeel of gemodificeerd zetmeel, aangebracht. Een enzym- of alkalische zuurstofmethode met één bad kan worden gebruikt om de slurry te verwijderen.

4. Soja-eiwitvezelstof: gebruik van amylase voor ontsterken

5. Polyesterweefsel (ontsterken en raffineren): Polyester bevat zelf geen onzuiverheden, maar er komt een kleine hoeveelheid (ongeveer 3% of minder) oligomeren vrij tijdens het syntheseproces, waardoor het geen sterke voorbehandeling nodig heeft zoals katoenvezels. Over het algemeen worden ontsterken en raffineren in één bad uitgevoerd om de olieachtige stoffen die tijdens het weven van de vezels zijn toegevoegd, de pulp, de kleurstoffen die tijdens het weven zijn toegevoegd, en de reisnotities en het stof dat tijdens transport en opslag is verontreinigd, te verwijderen.

6. Gemengde en verweven stoffen van polyesterkatoen: Voor het sterken van polyesterkatoenen stoffen wordt vaak een mengsel van PVA, zetmeel en CMC gebruikt. De ontsterkingsmethode is over het algemeen hete alkalische ontsterking of oxidante ontsterking.

7. Elastische geweven stof met spandex: Tijdens de voorbehandeling moeten de fysische en chemische eigenschappen van spandex in acht worden genomen om schade aan de spandex te minimaliseren en de relatieve stabiliteit van de elastische stof te behouden. De algemene methode voor het ontsterken is enzymatisch ontsterken (vlakke relaxatiebehandeling).